هیچ جایی مثل خانه ی خود آدم نمی شود.
پی نوشت:
خانه ی آدم در بهشت است!
شهیدت می کنم
تا
نام کوچه ی دلم بشوی
الحمدُ
لی
لا
!
جای هم‌کلاسی‌هایش
یکی یکی
شاخه گلی می‌نشست؛
نیت کرده بود
به این گلستان بپیوندد!
چشم تو به مشت های گره کرده ی من است
چشم من
به سنگ های گره گشای تو
ناف مرا زیر باران بریدند،
ناف تو را
زیر بمباران...